Daar zijn we weer

Ja daar zijn we weer. Wederom lange tijd verstoten geweest van internet. Best prima. Vandaag is dag 8 uit Nederland weg en we hebben 2x 30 minuten internet gehad. Tijd om dat te missen heb je hier niet, zoveel indrukken doen we op.
Het vorige verhaal kwam uit de KFC na Iitala game reserve. Daarna zijn we naar Mkhuze game reserve geweest, een rit van in totaal 4 uur. Heel gek, de navigatie gaf op het laatst aan dat we nog 17 KM moesten rijden, maar daar 1 uur en 20 minuten over zouden doen. Heel gek en gelukkig klopte het niet helemaal. Het laatste stuk weg was wel heel slecht. Nou ja, weg, weg, zandvlakte met banden sporen. Hier en daar hele diepe kuilen en dan weer stijl de berg op en weer af. We zijn regelmatig blij dat we de huurauto van een VW polo naar een jeep hebben ge-upgrade. Langs de weg huisjes met soms alleen muren, soms een golfplaat dak en veel dieren. Koeien en geiten leven bij de mensen in huis. Iedereen die we tegen komen zwaait en lacht naar ons. Er is ook niemand alleen. Iedereen doet alles met minstens één ander iemand en de mensen zijn super vrolijk.
Na de rit komen we bij de poort van het reservaat. Hier staat een meneer in een soort van uniform van het park, met hier en daar een vlekje en een gaatje. We melden dat we een reservering hebben. Dat duurt hier overigens steeds best lang. Iedereen wil alles van je weten. Even inchecken kost je 15 minuten omdat iedereen gezellig is. Het lijkt daarnaast ook zo te zijn dat het overal heel rustig is. In Iitala waren we de laatste ochtend met slechts één ander stel en dat lijkt hier ook zo te zijn. We mogen door en rijden naar de lodge.
Daar blijkt het ook rustig. Het leuke is, we slapen in een tent. Het nog leukere is: geen hekken. De tent staat letterlijk midden in het reservaat. De hele big 5 is hier dus ze kunnen alle 5 even aan je komen snuffelen als je ligt te slapen. Dat schijnen ze ook te doen. Je mag in het donker niet zonder zaklamp ver van je tent en als je BBQ’t (of braait zoals het hier heet) moet je uitkijken dat je vlees niet door een hyena gejat wordt. Maar goed. We mogen naar de tent. Er is ons verteld dat het wat achterstallig is maar gelukkig is het schoon en ziet het er leuk uit. Er is een grote tent, met daaraan vast een soort badkamer gebouwd en aan de overkant, eigenlijk in een andere tent is de keuken. Elk keukenkastje heeft sleutels en de koelkast zit dicht met een ijzeren stelling en een ketting. De apen schijnen nogal inventief te zijn hier.

Nadat we ons geïnstalleerd hebben besluiten we er maar gelijk op uit te gaan. We rijden langs ‘beacon road’ waar ’s middags leeuwen actief schijnen te zijn. Bij de receptie staat een grote kaart van het park waar je je sighting aan kunt wijzen (dus als je een leeuw gezien hebt komt er een soort magneetje van een leeuw daar te staan) en er zijn eerder die dag leeuwen, cheeta’s en luipaarden gezien. Nou hebben we in Ithala al best veel gezien, maar op een neushoorn na nog geen roofdieren. Vol goede moed speuren we Beacon road af. Er is een uitkijktoren. Volgens het boek zijn de uitkijktorens en Hiddo’s (de verstopplekken waar je dieren kunt bekijken) wereldberoemd dus hoge verwachtingen. We beklimmen de uitkijktoren en we zien…niks. Mooie vlaktes en uitzichten, zeker de moeite waard, maar dieren; ho maar. Geeft niks, we kunnen nog 3 uur rijden dus gauw op zoek.
Mkhuze blijkt echter een heel ander park te zijn. Dichtbegroeid. Veel moeilijker om dieren te spotten. We zien wel wat zebra’s, een paar giraffen maar daarna houdt het snel op. Er is een groot meer met een hide. We gaan zitten en horen gebrul. Een paar nijlpaarden die elkaar de groeten doen. Dat hoor je heel erg ver! Gaaf geluid en gaaf om te zien. Als we daar 10 minuten hebben gezeten rijden we door en ja! Een olifant. Althans, vooral zijn billen maar wel heel dichtbij. De rest van de rit zien we niet zo heel veel meer maar geen probleem: de volgende ochtend gaan we naar de Kumasinga hide, die wereldberoemd is om zijn sightings.
De volgende ochtend al vroeg aan het rijden maar weinig te zien. We moeten volgens onze gids om 10 uur bij de hide zijn want je kan daar zo 2 uur door brengen met alle dieren die je ziet. Vol goede moed, 9:30 uur rijden we ernaartoe. Veel mensen en auto’s dus vol goede moed naar binnen. Eenmaal binnen gaan we zitten, pakken de camera’s en verrekijker en zitten er klaar voor en wat zien we? Eén impala! één. We kijken nog maar eens goed en blijven 40 minuten zitten maar nee. De ene Impala drinkt wat en er zwemmen wat eendjes en schildpadden maar meer niet. Dat is eigenlijk een beetje ons Mkhuze verhaal. Hoge verwachtingen maar we zien weinig.
Ja er moet gezegd worden: 17:55, in het donker, redelijk door rijden (je moet om 18 uur terug zijn anders krijg je op je lazer) zien we een kat achtig roofdier. Ongeveer 50 cm lang, geel met zwarte vlekken en de sprint ervandoor als we langs komen. Te snel om te filmen of een foto te maken. Het zou een jonge cheeta geweest kunnen zijn maar we denken van niet. Ook de volgende ochtend vertrekken we extra vroeg, helemaal naar een uithoek van het park want daar zijn 3 ochtend achter elkaar luipaarden gezien. Helaas zonder succes. Overigens die ochtend wel een grote kat achtige voetstap ongeveer naast onze tent. Misschien zoeken we het te ver weg? We rijden nog maar eens langs de hide, want ja, wereldberoemd word je niet zomaar. Eenmaal daar een 300% score! 3 impala’s. Hierna besluiten we maar te vertrekken, het is blijkbaar niet helemaal aan ons besteed hier.
De reis gaat nu naar Kos Bay, een estuarium. Het is een groep van 4 meren die met de zee verbonden zijn. Het bijzondere daarvan is dat de verhouding water in elk meer anders is. Het eerste meer is met name zout water, meer 2 en 3 bestaan voor 50% uit zoet en 50% zout water. Dat komt bijna nergens ter wereld voor. Door dat feit zijn er hier meer dan 200 soorten vis te vinden en ook een hoop nijlpaarden en krokodillen. Dit gebied wordt van oudsher bewoont door een inheemse stam, de thonga’s. Zij hebben een eigen manier van vis vangen bedacht. Als we na een uur of 2-3 rijden in kosi bay aankomen is het even omschakelen. We komen uit bijna een week natuurpark en gebied met met name bomen en heide. Nu zijn we in een duingebied vlak aan zee. De neiging om zelfs op de weg links en rechts uit het raam te kijken naar gnoes en giraffen zit er nog een beetje in. Eenmaal in Kos Bay lodge blijken we hier de enige gasten te zijn. Dat houdt in dat het restaurant eigenlijk niet echt open is maar voor ons wel even open gaat. Ondanks dat iedereen vriendelijk is voelt het toch een beetje gek en bezwarend. We relaxen wat aan het zwembad en gaan ’s middags met een boottocht mee over de meren. Hier zijn we de visvallen en nijlpaarden en een hele mooie zonsondergang. Een leuke ervaring. We eten wat en liggen redelijk op tijd op bed. Het lekkere is: de volgende ochtend geen game drive dus niet de wekker voor 7 uur.
We worden rond 7 uur wakker. We doen de hele ochtend rustig aan en gaan rond 11 uur rijden richting Tembe elephant park. Dit is maar een uurtje rijden en beloofd een leuke ervaring te worden. We slapen ook hier in een tent, maar ditmaal in een luxe 4 sterren variant. Het Tembe park is uniek te noemen, je mag er alleen in met een 4x4 en er mogen maar 10 voertuigen per dag in. Het is 30.000 hectare groot, waarvan slechts 12.000 toegankelijk voor safari, toerisme etc. De dieren hebben hierdoor een slordige 18.000 HA voor zichzelf als ze geen zin hebben in bezoek.
Als we aankomen moeten we over een moeilijk begaanbare zandweg naar de receptie van de lodge. Hier worden we opgewacht door meisjes die bij de lodge horen. Ze zingen ons toe en heten ons welkom. Onze koffers gaan op hun hoofd en vinden we later in onze tent terug. Het is hier luxe! Bij de receptie schrijven we ons in terwijl we een warm handdoekje krijgen om ons op te frissen en een koud drankje. De tent is supermooi. Het is een luxe grote tent met een groot 2 persoons bed, een badkamer met buitendouche en een eigen wellness hoekje met een massagetafel. Hier worden we ook volledig verzorgd met 4 maaltijden per dag en 2 gegidste game drives.
We lunchen rond 14 uur erg lekker en om 15 uur gaan we met een open auto het park in. We zitten samen met 4 Engelssprekende Afrikanen die dit al veel vaker hebben gedaan. Grappig detail: ze komen een paar keer per jaar in Utrecht voor hun bedrijf, wat o.a. alle vloeren in alle Nederlandse van der Valk hotels verzorgd. Eind van de maand ook weer. We rijden maar kort en zien al giraffen en alle hert achtige die we eerder ook al hadden gezien maar dit keer van heel dichtbij. De gids verteld van alles en is erg gezellig. We weten niet zeker of dat komt door zijn mentaliteit of door het blikje bier wat hij door een rietje naar binnen werkt. Hij is wel onwijs scherp. Op grote afstand spot hij de kleinste zeldzame vogeltjes. We gaan naar een hide waar 3 grote mannetjes olifanten staan te drinken. We komen een kudde Giraffen tegen die op en naast de weg lopen. Na de pauze, waarin de gids gekscherend verteld dat hij vaak geluk heeft dus dat we vast een luipaard gaan zien, gaan we weer op weg. Geloof het of niet maar binnen 5 minuten steekt er een grote, snelle katachtige de weg over die zich daarna maar 5 meter van de weg verstopt. Ondanks dat het al donker is kunnen we hem redelijk goed zien, een luipaard! Wat gaaf om mee te maken. We blijven even staan maar mw. Luipaard vindt al dat licht al snel niet leuk meer en is er heel snel vandoor. Op de terugweg naar de lodge volgen we nog een tijdje een vers olifanten spoor maar de veroorzaker wordt niet meer gesignaleerd.

Als we terugkomen blijkt het personeel wat lekkers in het huisje neer gelegd te hebben en de elektrische dekens aangezet te hebben. Geen overbodige luxe want het is flink koud geworden. Na een uitgebreid en lekker diner trekken we ons terug in de tent en gaan we gauw slapen want morgen om 6:30 gaan Khulu en Tank Shop (onze gids met zijn stagiair) ons leeuwen laten zien! Welterusten.